مقایسه اثرات سه نوع تمرین حاد استقامتی وامانده ساز، مقاومتی شدید، ترکیبی بر میزان ترشح هورمون رشد

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثرات سه نوع تمرین استقامتی وامانده ساز (e)، مقاومتی شدید (r) و ترکیبی(c) بر میزان ترشح هورمون رشد(gh) مردان فعال بود. بدین منظور 15 مرد جوان فعال و سالم (با میانگین± انحراف معیار سن 1.60±23 سال، قد 3.75±174 سانتی متر، وزن 8.74±69 کیلوگرم) بصورت در دسترس انتخاب شدند.آزمودنی ها، هر یک از سه نوع تمرین را در سه روز مختلف با فاصله زمانی 7 روز در زمان یکسانی از روز اجرا کردند. نمونه های خونی آزمودنی ها قبل، بلافاصله و20 دقیقه بعد از تمرین گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش اندازه های تکراری(repeated measure)، تحلیل واریانس (آنوا) و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. همچنین، سطح معنی داری 05/0>p در نظر گرفته شد. بر اساس یافته های این پژوهش میزان ترشح gh، بلافاصله و 20 دقیقه بعد از تمرینات eوc و بلافاصله بعد از تمرینr نسبت به مقادیر پیش از تمرین افزایش معنی داری نشان داد. در حالی که میزان ترشح gh،20 دقیقه بعد از تمرینr افزایش معنی داری نداشت. همچنین، تفاوت معناداری از نظر مقدار gh بین تمرین هایr با c و r با e در نقطه های زمانی بلافاصله بعداز تمرین و 20 دقیقه پس از تمرین مشاهده شد. درمجموع، بر اساس نتایج پژوهش حاضر چنین استنباط می شود که غلظت gh افراد فعال تحت تاثیر نوع فعالیت قرار گرفته و نسبت به انواع مختلف تمرین پاسخ ویژه ای نشان می دهد.